Farkındayım, bir kısmınız yazdıklarımızdan rahatsız. Ben ve benim gibi artık bir avuç kalan yüzü batıya dönük, laik, Atatürkçü yazar doğal olarak sizi rahatsız ediyor, edecektir de. Zira bizim yazdıklarımız size yaptığınız ve ısrarla yapmaya devam ettiğiniz hataları, yanlışları hatırlatıyor, yüzünüze vuruyor. Aynı "Yetmez ama Evet" diye Erdoğan anayasa değişikliklerine oy verenler gibi. Hep merak etmişimdir, o oyu verenler, bugün o ellere tükürüyorlar mı diye?
Sizler, düştüğünüz durumu biliyor ama duymak söylenmesini yazılmasını istemiyorsunuz, aynı İran, Mısır ve öteki Arap halkları gibi, Irak halkı gibi. Zira biz, Türkiye üzerine oynanan oyunları her gün dile getiriyoruz, Türkiye'nin bağımsız bağlantısız olmasını savunduk savunuyoruz.
Bir kısmınız içinse birilerine bağlanmak, boyun eğmek önemli değil. Biz özgürlük, egemenlik diyoruz, siz kölelik iyi diye tepiniyorsunuz. Siz dışarıda kazak, evde kılıbık rolü oynayan damatlar gibisiniz.
Bizim yazılarımızda Türkiye'nin parçalandığı, baştakilerin çocuklarımızın katilleri ile pazarlık ettiği, aldığınız ve kazandığınız paralardan birilerinin çaktırmadan kendi payları diye cebine bir miktarını attığı var. Bizim yazdıklarımızda Türkiye'deki adaletin padişah adaletine çevrildiği, askerin ve ordunun lejyoner asker konumuna konduğu, hırsız ve uyuşturucu kaçakçılarının paraya para demediği yer alıyor.
Sizler, yenen ve verilmeyen haklarınız için, pahalılık ve haksızlıklar için sesinizi bile yükseltemeyen zavallı bir zümre haline getirildiniz. Kahraman bir ulusun evlatları iken telefonlarım dinlenir, bugün beni de içeri alırlar diye ürkekçe dolaşan yeni ve korkak bir nesil haline getirildiniz. Sizler, birileri ulufe dağıtır gibi size para versin, bedava ramazan da yemek yiyebilesiniz, bedava bir şapka alın veya bir çuval patates ile soğan, pirince, çocuklarının ve kendi geleceğini bırakan bir toplum haline getirildiniz. Bunları duymak hoşunuza gitmiyor doğal olarak.
Kendi müziğiniz, danslarınız ve hatta dünyanın en çok konuşulan üçüncü dil olan dilinizi unuttunuz. Büyüklerinize atalarınıza, şehitlerinize saygıyı unuttunuz. Tarihinizi unuttunuz, sizler için tarih yeniden yazılıyor, korkaklar, kahraman, kahramanlar korkak haline getiriliyor, yanlışlar doğru, doğrular yanlış gösteriliyor. Yemeklerinizi unuttunuz, Arap'ın lahmacunu, Amerikalının Hamburgeri, İtalyan'ın makarnası o güzel Türk yemeklerinin yerini aldı.
Sizler haklarınızı savunan ve sizlere yaptığınız hataları hatırlatan gazeteci ve yazarları nasıl sevebilirsiniz ki? Onları cezaevine koyunca fikri de hapsettiğinizi sandınız. Karşıt fikirleri hapsetmeyi, telefonlarınızın dinlemesini demokrasi sandınız, böyle olmadığını, sıranın sizlere teker teker geleceğini yazınca bizi sevmediniz. Aslında gerçeği sevmediniz.
Türkiye'yi sömürge yönetir gibi talimatla yöneten öteki ülkelerden gelen telefonlara sevinen bir toplumu ayıpladığımız için bizden hoşlanmıyorsunuz. Hillary Clinton'un, Yunanistan ve Hindistan'a giderken Ankara'ya uğramasını diplomasi zaferi gibi pazarlanmasını yemediğimiz için sevmiyorsunuz. Özetle kandırılmaktan hoşlanıyorsanız, Kan dökerek aldığımız Kıbrıs'ı teslime hazırlanırken aman sorunu çözdük diyebiliyorsunuz, din kardeşiyiz derken o kardeşleri bombalayanlara kolaylık sağlıyorsanız bunda bir sakatlık yok mu?
Evet, bizleri sevmeyebilirsiniz, bizlerin yazıları tüylerinizi diken diken edebilir. Olsun gene de bizler doğru bildiklerimizi çıkarlarımıza satmayıp sürüneceğiz. Sizler değil ama tarihte sizleri suçlayacak çocuklarınız torunlarınız bizleri sevecek bizleri hak ettiğimiz yere koyacak. Varsın siz de bizleri sevmeyin.
11/Temmuz/2011
Savaş Süzalsavassuzal@habergazete.com
orajpoyraz.blogspot.com --- varsın sizı de bizi sevmeyin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder